موشک های قدرH در رژه نیروهای مسلح
موشکهای سوخت مایع با توجه به نیاز به شارژ شدن سوخت در مخازن پیش از پرتاب، زمان آمادهسازی زیادی دارند. در این حالت امکان شناسایی موشک پیش از پرتاب وجود دارد. برای رفع این مشکل از سالها پیش سیلوهای زیرزمینی برای پرتاب موشکهای بالستیک در نقاط مختلف کشور ساخته شده که میتوان موشک شارژ شده و آماده شلیک را تا چند ماه در آنها نگاه داشت.
نام | بُرد | طول | وزن مسلح | وزن سرجنگی | نوع سوخت | قطر | جدایش | ماموریت |
شهاب3 | 1150 کیلومتر | 15.54 متر | 15360 کیلوگرم | 670 کیلوگرم | مایع | 125 سانتیمتر | یک مرحله ای | زمین به زمین |
قدرF | 1950 کیلومتر | 15.86 متر | 17460 کیلوگرم | 650 کیلوگرم | مایع | 125 سانتی متر | یک مرحله ای | زمین به زمین |
با دستیابی ایران به موشک 2هزار کیلومتری سوخت مایع -بردی که تاکنون از سوی فرماندهان نیروهای مسلح به عنوان سقف تعیین شده برای موشک های زمین به زمین ایرانیست- این بُعد از نیازهای موشکی برآورده شد. اما از آنجا که در این صنعت، 2 فاکتور «دقت» و «قدرت» نیز به اندازه «بُرد» تاثیرگذار است، صنعت موشکی با تدبیر شهید طهرانی مقدم به طی مجدد مسیر گذشته پرداخت اما این بار با هدف تامین دقت و قدرت تخریب بیشتر موشکها.
یکی از هدفگذاریها در نسل های پس از شهاب و قدر، استفاده از «سوخت جامد» در موشک های دوربُرد بود. سوختی که البته در موشک های کوتاه بُرد فاتح با برد 300 کیلومتر نیز بکار رفته اما حالا باید این سوخت به موشک هایی تزریق شود که ماموریت اصلی آنها نابودی بزرگترین دشمن انقلاب اسلامی در منطقه است.
البته باید این را هم در نظر داشت که استفاده از سوخت جامد اگرچه توانمندی ها را در حوزه های مختلفی نظیر قدرت، سرعت افزایش می دهد اما خطرپذیری و ریسک بالایی نیز دارد.