نشینمنگاه تنهایی های من

ساختمان مین :

1. بدنه مین که از سه قسمت فوقانی ، میانی و تحتانی تشکیل شده است که دو قسمت فوقانی و تحتانی به قسمت میانی بسته می شود.

2. صفحه فشار که در درون آن یک لایه فلز جهت انتقال فشار بکار برده شده است.

3. خرج اصلی

4. چاشنی انفجاری و محفظه مربوطه

5. درپوش چاشنی که در حالت آکبند در روی مین وجود دارد تا از رها شدن سوزن جلوگیری نماید.

6. ضامن(صفحه ایی ) پلاستیکی که بر روی سطح فوقانی مین قرار می گیرد.

7. ماسوره که دارای اجزای زیر می باشد:

محافظ لاستیکی فنر

صفحه کوچک روی فنر که موجب انتقال فشار از صفحه فشار به وزن می شود.

فنر سوزن

محافظ سوزن

سوزن که در درون محافظ قرار گرفته

دو عدد ساچمه که در طرفین محافظ سوزن قرار دارند.

بادکنک ماسوره و درپوش آن که باعث بحرکت درآوردن نگهدارنده ساچمه ها می شود.

نگهدارنده ساچمه ها که در داخل آن دو شیار حکاکی شده است و بر اثر کمی چرخش این شیارها رو به روی ساچمه ها قرار می گیرد و ساچمه ها درون آن جای می گیرند.

فنر نگهدارنده ساچمه ها که بعد از عمل ماسوره، مجدداً نگهدارنده ساچمه ها را به جای خود در قسمت روبروی بادکنک قرار می دهد.(البته در صورت نداشتن چاشنی )

نگهدارنده پلاستیکی ماسوره که در روی خرج اصلی قرار دارد.

سیستم آتش :

هنگامی که فشاری معادل 8 تا 10 کیلو گرم به صفحه فشار مین وارد شود؛ فشار وارده به صفحه فشار،توسط صفحه کوچک انتقال فشار به فنر منتقل می گردد و فنر را جمع می کند،از طرفی بر اثر پایین آمدن صفحه فشار هوای درون مین به درون بادکنک رفته و آن را باد می کند،باد شدن بادکنک موجب به حرکت درآمدن نگهدارنده ساچمه ها شده و بر اثر این حرکت شیارهای داخل نگهدارنده به مقابل ساچمه ها رسیده و ساچمه ها توسط فشار سوزن(که توسط فنر به سوزن وارد می شود)به درون شیارها رفته و جلوی حرکت سوزن باز می شود و سوزن توسط فنر که در پشت آن جمع شده است به طرف چاشنی هدایت می گردد،ضربه سوزن باعث انفجار چاشنی و در نتیجه خرج اصلی منفجر می شود.