نشینمنگاه تنهایی های من

این نوع ارایش تانک ها بیشتر به منظور حملات سریع و ضربتی به مواضع و استحکامات سنگین دشمن است.

زمانی که یگان زرهی قصد حمله سریع و غافلگیرانه به مواضع و استحکامات دشمن را داشته باشند از این آرایشاستفاده می کنند.....

 مبتکر این طرح حمله آلمان های نازی بودند. آلمانی ها با این نوع آرایش ضربات سختی را به 

نیروهای متفقین وارد می آوردند. پس از آن سایر کشورها نیز از این نوع آرایش به منظور حملات سریع خود استفاده

می کردند. 

همان طور که در تصویر می بینید ، در این آرایش تانک فرماندهی در راس قرار می گیرد و سایر تانک ها نیز در ادامه

آن در دو ردیف قرار می گیرند. تانک های انتهایی وظیفه محافظت یگان علیه خطرات دشمن را بر عهده دارند.

این تاکتیک یک تاکتیک هجومی است و از آن نمی توان جهت دفاع استفاده کرد. از این تاکتیک معمولا در گروه های

حداقل 7 تایی و حداکثر 25 تایی استفاده می شود. این تاکتیک به علت هماهنگی کامل تانک ها با یکدیگر و همچنین

به دلیل دید گسترده ای که هر تانک نسبت به محیط اطراف خود دارد و اینکه همه تانک ها با یکدیگر هماهنگ عمل

می کنند از این رو این تاکتیک یکی از ایمن ترین تاکتیک های حمله تانک ها به شمار می رود که مقابله زمینی با این

تاکتیک بسیار دشوار است. این تاکتیک برای حمله به یک منطقه محدود کاربرد دارد و در یورش های گسترده کاربردی

ندارد. یگان های زرهی عراق در جنگ با ایران از این تاکتیک علیه سنگر ها و مواضع رزمندگان ایرانی استفاده می کردن

یکی از اصلی ترین دلایل اینکه تانکها به صورت گروهی حرکت می کنند این است که آسیب پذیریشان در برابر خطر تسلیحات ضد تانک دشمن کمتر باشد. 

نیروهای حزب الله لبنان نیز تانک هایی را که به تنهایی در حال حرکت بودند را شکار می کردند و نتوانستند به یگان های زرهی رژیم صهیونیستی 

آسیبی وارد آورند. RPG 7 هم دیگر بر روی تانک های امروزی اثرگذار نیست. 

توجه داشته باشید که در این آرایشها یک یا دو تانک انتهایی از نوع تانک های سبک پشتیانی و یا دیسترویر های چرخدار هستند و وظیفه آنها 

حفاظت از گروه در برابر خطرات تسلیحات ضد تانک دشمن می باشد. همچنین در این آرایش تانک هایی که در سمت راست گروه قرار دارند ، تنها

از سمت راست می توان آنها را مورد هدف قرار داد که البته با وجود اینکه این تانک ها به صورت گروهی و هماهنگ عمل می کنند ، و با نظم 

و ارایش خاص خود وارد میدان می شوند ، هدف قرار دادن آنها به وسیله تسلیحات ضد تانک ، بسیار دشوار و بلکه عملا غیر ممکن است.

نمونه بارز آن جنگ عراق و جنگ خلیج فارس بود که هیچ یک از گروه های مبارز عراقی نتوانستند تانک هایی که به صورت گروهی در حال

حرکت بودند را مورد اصابت تسلیحات ضد تانک خود قرار دهند.