نشینمنگاه تنهایی های من

محرم یعنی شور حسینی و شعور علوی در سایه عدل الهی با تکیه بر حجت الهی

با ذکر یاعلی انگار فراموش میشود درد و قوت میگیرد دست ها ، با ذکر یا حسین انگار سوزش از سینه بر قلب میرود !! ابالفضل گویان دست ها علم میشوند تا عرش و بر سینه فرود می آیند هر ضرب و هر ضربه ،هر رجز و هر ندبه ، هر قطره از اشک ها لحظه ها انگار تند میشوند نمیفهمی کی تمام شد نمیفهمی چطور تمام شد چشم هایت را باز میکنی میبینی سفره را جمع کرده اند.

س.ش

در عزاداریها دعای جوانان فراموش نشود البته بعد از دعا برای فرج....

یا حیدر و یا علی بر لب یا زینب و یا زهرا بر دل

از لعل چه خواهی بیش از این جز درخشش در دل