نشینمنگاه تنهایی های من

کلمه ی ابابیل از قرآن کریم گرفته شده است و تلمیح به ماجرای حجوم کفار بوسیله ی فیل ها به خانه ی کعبه را دارد که به اذن خداوند پرنده های گروهی ابابیل با پرتاب گل فیل ها را از پای درآوردند.

 نظامی وغیر نظامی ازجمله جنگ الکترونیک، فعالیت های جاسوسی، کنترل مرزها، کنترل هوایی مکان ها و ... ساخته شده است.
این هواپیما می تواند تا 8 ساعت پرواز داشته باشد و توانایی حمل تسلیحات را دارد.
ابابیل بر روی سکوی پرتاب (Launcher) نصب می شود.
حداکثر ارتفاع پرواز برای این پهپاد 10000 پا و حداکثر سرعت 160 کیلومتر/ساعت است.
یکی دیگر از فعالیت های مهم ابابیل فعالیت های الکترونیکی است و می تواند در جنگ الکترونیک کارا باشد. بدین دلیل می تواند داده ها را به ایستگاه زمینی خود در مسافت قابل توجهی ارسال کند....
سیستم کنترل آن به احتمال بالا GPS نمی باشد چون سیستم ماهواره ای Global Positional یک سامانه ی معروف ولی بسیار نا امن برای یک پهپاد نظامی است.
این پهپاد یک تجربه ی مهم نظامی هم داشته است و آن هم شناسایی بخش های بسیاری از ناو وینسیل است که بعد از انجام ماموریت خود را در دید راداری ناو قرار داده است که این خبر در سطح جهان مانند یک بمب منفجر شد. ناو وینسیل همان ناوی است که هواپیمای ایرباس ایرانی را بر فراز خلیج فارس مورد اثابت موشک قرار داد و تمام سرنشینان آن را به شهادت رساند.
به احتمال زیاد این پهپاد بر فراز آسمان کشورهای دیگر هم پرواز کرده است.
در کشور ایران معمولا پهپادهایی با خاصیت جاسوسی اهمیت خاصی نزد مردم دارند.
پهپاد ابابیل هم نمونه ی بارزی از این نوع پهپادها می باشد که کاربرد اطلاعاتی دارد.
یکی از اقدامات بارز پهپاد ابابیل، تنش میان خود و یک ناو عظیم الجثه ی آمریکایی بود که بازتاب قابل توجهی در سطح جهان داشت.
به روایتی پهپاد ابابیل به سمت وینسیل پرواز می کند و طی یک عملیات زیبا از برخی نقاط ناو اطلاعات جمع می کند و پس از جمع آوری اطلاعات خود را در معرض دید قدرتمند راداری دشمن می دهد.
این کار پهپاد، همانند انسانی است که از وسایل دشمنش اطلاعات جمع کرده است (بدون خبر دشمن) و پس از انجام کار، خود را به طور ناگهانی جلوی دشمن ظاهر می کند و خشم فرد را در می آورد.
یکی دیگر از ماموریت های عملیاتی ان در جنگ 33 روزه بود که یک در هنگام گشت زنی در شب توسط یک فروند اف 16 اسراییلی مورد اصابت قرار گرفت.
گفته میشود حزب الله لبنان از کابران اصلی این پهباد میباشد!
در ۲۵ فوریه 2009 نیروهای آمریکایی مستقر در عراق از سرنگون ساختن یک هواپیمای بدون سرنشین ایران در فاصله یکصد کیلومتری شمال بغداد خبر دادند. در آن تاریخ، یک فرمانده نظامی عراق به نام ژنرال عبدالعزیز جاسم، نفوذ هواپیمای یاد شده بدرون خاک عراق را غیر عمدی خواند. ایران نیز در این مورد سکوت اختیار کرد.
هواپیمای بدون سرنشین یاد شده که بنا بر گزارش نظامیان آمریکایی به مدت یک ساعت و ده دقیقه در درون حریم هوایی عراق قرار داشت، از نوع «ابابیل ۳» بوده است. این نوع هواپیماهای بدون سرنشین در شرکت هواپیماسازی هسا و با همکاری وزارت دفاع ایران تولید می شوند. سپاه پاسداران ده ها فروند از این نوع و انواع دیگر هواپیماهای بدون سرنشین را در اختیار دارد.

مشخصات :

نام سامانه:پرنده مراقبتی ابابیل
طول بال بزرگ:4.5متر
طول بال کوچک:2 متر
مدت زمان پرواز:8 ساعت
جنگ افزار:دارا بودن 2 جایگاه حمل مهمات
جنس مواد:کامپوزیت+فلز
طول بدنه:5متر
حداکثر سرعت:160کیلومتر
ارتفاع پرواز:10000 پا
قدرت موتور:30اسب بخار
برد ارتباط دیجیتالی داده ها:200کیلومتر

ابابیل ایران به دنبال سپاه ابرهه

یکی از شاهکارهای عملیاتی این پرنده که باعث معروفیت بیش از پیش آن در محافل رسانه ای دنیا شد، تصویر برداری از ناو هواپیمابر آمریکایی در آب های نزدیک ایران بود. در ابتدای اعلام این موضوع، رسانه های غربی به انکار و زیر سوال بردن این ماجرا اقدام کردند اما پس از انتشار تصاویر و فیلم ضبط شده که از وضوح بالایی نیز برخوردار بود موجی از نظرات حاکی از تعجب، نگرانی و بعضاً تحسین در این باره منتشر شد.

در آخرین بخش از این سلسله گزارشها به هواپیمای بدون سرنشین ابابیل، شاهد و چند نوع دیگر اشاره می کنیم.
طرح نوین ابابیل پس از گذراندن مراحل تحقیقاتی خود در صنایع مکانیک ساصد در مهرماه 1365 به منظور تولید انبوه به صنایع هواپیماسازی ایران(هسا) منتقل شد. این پرنده با توجه به شرایط و ضرورتهای زمان جنگ تا سال 1368 به صورت غیراستاندارد و یکبار مصرف با قابلیت حمل 40 کیلوگرم مواد منفجره تولید گردید. از سال 1369 با توجه به نیازمندی های جدید نیروهای مسلح، اقدام به طراحی دوباره تمامی بخش های بال و بدنه، سامانه های ناوبری و هدایت و کنترل این پهپاد شد و از سال 1370 این هواپیما در خط تولید انبوه قرار گرفت و امروزه هواپیمای بدون سرنشینی استاندارد و چند بار مصرف است.

نمونه فلزی ابابیل

نمونه های فعلی ابابیل شامل نمونه بی به عنوان هدف هوایی، نوع اس برد بلند مجهز به سامانه های ناوبری پیشرفته، GPS و خلبان خودکار و نوع تی که از مواد مرکب ساخته شده است. ابابیل هواپیمایی بال پایین و دارای پیشبال(کانارد) است و همین ویژگی سبب می شود تا با پدید آمدن مشخصه ناپایداری ذاتی یا پایداری کم، مشخصات مانوری آن در سطح بالایی باشد. این هواپیما یک سامانه چندمنظوره بوده و جهت مأموریتهای گوناگونی همچون هدف هوایی در قالب هواپیمای شبیه سازی کننده دشمن به کار می رود.
ویژگی های کلی این پهپاد عبارتند از طراحی آیرودینامیکی مناسب، جداسازی و مونتاژ سریع، سهولت به کارگیری و تعمیر، تحرک و انعطاف پذیری خوب، قابلیت استفاده در محیط های دریا و خشکی، قابلیت بازیابی و استفاده چندباره، قیمت تمام شده مناسب.
بدنه نمونه های اولیه از آلومینیوم استاندارد هوایی بود و بعداً نوع ساخته شده از مواد مرکب نیز به تولید رسید. برد این هواپیما با سامانه خلبان خودکار شهید نوروزی 30 کیلومتر و با سامانه 123(پایدار کننده خودکار) و GPS به حدود 150 کیلومتر می رسد. سقف پرواز آن 14000پا(حدود 4200 متر) و بیشینه سرعت آن نزدیک به 300 کیلومتر بر ساعت است.

نمونه ای از ابابیل مجهز به دوربین در دماغه

از تجهیزات پروازی و کاربردی قابل نصب روی این هواپیما می توان غلاف منعکس کننده(reflector pod) جهت افزایش انعکاس راداری برای آزمایش رادار، فلیر یا چشمه حرارتی برای آزمایش موشک های حرارتی، دوربین ارسال تصویر و سرجنگی را نام برد.
پرتاب این هواپیما توسط پرتابگر نیوماتیک و یا پرتابگر راکتی(JATO) و بازیابی آن به دو صورت فرود بر روی زمین با ارابه سورتمه ای یا فرود با چتر صورت می پذیرد. چتر آن از نوع صلیبی شکل بوده و از جمله محصولات هسا است.
سامانه های هدایت و کنترل پهپاد ابابیل عبارتند از سامانه کنترل خودکار، سامانه ردیابی راداری، سامانه دورسنجی و سامانه مکانیابی جهانی. داده های پروازی رسیده از هواپیما بر روی یک رایانه ذخیره شده و نمایش داده می شود. استفاده از سامانه خلبان خودکار، ناوبر راداری، ناوبری GPS و نمایش رایانه ای داده های پروازی، ابابیل را جهت اجرای مأموریت های گوناگون در محدوده وسیعی توانمند ساخته است.
البته در زمینه ناوبری و هدایت این پهپاد به سامانه GPS و یا گلوناس متکی نبوده و تنها به عنوان ایزار کمکی از چنین سامانه هایی استفاده می نماید. حتی در صورت قطع کامل ارتباط با ایستگاه زمینی و با توجه به سوخت باقیمانده و برنامه ریزی انجام شده و با اتکا به سامانه های ناوبری و کنترل داخل پرنده، ابابیل در محدوده تعریف شده جهت اجرای مأموریت به پرواز ادامه می دهد.

ابابیل نوع بی

این پرنده به عنوان هدف هوایی برای شبیه سازی و آموزش انواع سامانه های دفاع هوایی با برد کوتاه، متوسط و بلند در نظر گرفت شده است. پرتاب آن با پرتابگر نیوماتیکی و یا راکتی و بازیابی آن با چتر و یا فرود با ارابه فرود سورتمه ای صورت می پذیرد. این نمونه از مداومت پروازی مناسبی برخوردار بوده و می تواند اهداف پروازی ارتفاع پایین را به خوبی شبیه سازی نماید. بازتابنده های راداری و حرارتی از تجهزات فرعی قابل نصب بر روی این نمونه برای ایجاد میزان متفاوتی از بارتاب راداری یا تابش حرارتی متناسب با هدف مدنظر است.

ابابیل اس

این نمونه مجهز به سامانه 123(پایدار کننده خودکار) و GPS است. سامانه 123 که از طرح های نوین بخش مهندسی الکترواویونیک هسا است با هدف پرواز آسان با ایمنی بیشتر توسط خلبانان تازه کار و غیرحرفه ای در برد کوتاه و بلند به منظور تأمین نیازهای اعلام شده از سوی نیروهای مسلح ساخته شده. این سامانه دارای قابلیت های متنوعی است از جمله پرواز آسان با ایمنی بیشتر توسط خلبان غیرحرفه ای(در برد بلند و کوتاه)، برخاست خوکار و فرود نیمه خودکار، برنامه ریزی و هدایت روی یک مسیر دلخواه به کمک سامانه ناوبری جهانی، امکان قطع نمودن ارتباط پایگاه با پهپاد، ارسال اطلاعات از پهپاد به پایگاه به صورت 17 کانال مجزا شامل کانال های دیجیتال مربوط به دور موتور، اندازه زوایای اوجگیری و غلت، مقدار سوخت، ولتاژ باتری ها، ارتفاع، سرعت پیمایش و چند کانال آزاد.
همچنین نصب دوربین فیلمبرداری و ارسال تصویر، پرواز تا ارتفاع 14000 پا(حدود 4200 متر)، امکان عملیاتی نمودن فلیر در 32 مرحله به طور جداگانه و پرتاب از روی پرتابگر نیوماتیک و راکتی از ویژگی های این نمونه است.
در سامانه های ابابیل نوع اس، وجود ارتباط داده ای از پهپاد به پایگاه و مشاهده آنها روی رایانه های ایستگاه زمینی، کمک فراوانی به خلبان می کند تا از وضعیت پرنده در هر لحظه آگاهی یابد. در صورت بروز هرگونه ایرادی در سامانه می توان ابابیل را از حالت GPS خارج نموده و توسط قطب نمای دیجیتال به هدایت هواپیما ادامه داد و در صورتی که برای قطب نما هم مسأله ای پیش آید خلبان کنترل هواپیما را به عهده گرفته و آن را به پایگاه بازمیگرداند.
داده های ارسالی از پهپاد به پایگاه عبارتند از زاویه غلت(roll)، زوایه اوجگیری(pitch)، ارتفاع از سطح، دور موتور، وضعیت باتری، نمودار مسیر پرواز(trajectory)، طول و عرض جغرافیایی، فاصله از پایگاه، جهت، سرعت و موقعیت لحظه ای پرنده و سایر اطلاعات. با توجه به این داده ها می توان ابابیل را به مسافت های دور و خارج از دید فرستاد و سپس به پایگاه اولیه بازگرداند. به علاوه سامانه می تواند بدون دریافت هیچگونه اطلاعات هدایتی از ایستگاه زمینی تا مسافتی که سوخت موجود اجازه می دهد توسط GPS روی مسیر از پیش تعیین شده حرکت نماید و پس از بازگشت در محدوده قابل تعریف قبلی برای مثال 150 کیلومتر، دوباره شروع به گرفتن اطلاعات از ایستگاه نماید و همچنین قادر است تا جایی که سوخت موجود است حرکت نموده و در انتهای مسیر با چتر فرود آید و یا به هدف از پیش تعیین شده برخورد کند.

نمایی از صفحه نمایش سامانه کنترل ابابیل

ابابیل اس مجهز به سامانه شهید نوروزی

سامانه خلبان خودکار شهید نوروزی از دو بخش ایستگاه زمینی و بخش هوایی تشکیل شده است که در مجموع وظیفه هدایت و کنترل هواپیما را بر عهده دارند به طوری که کنترل یک سامانه خودکار و هدایت از طریق ایستگاه زمینی تنظیم می گردد تا عمق 30 کیلومتری مأموریت را اجرا نموده و در هر نقطه دلخواه شروع به گشت زنی و یا شبیه سازی حملات هوایی نموده و در پایان توسط چتر یا ارابه فرود سورتمه ای بازیابی می گردد. این سامانه قابلیت کنترل روی محورهای اوج، غلت، سمت و ارتفاع را دارد. سامانه یاد شده توسط رادار، هدایت شده و پرواز خارج از دید را روی حالت ارتفاع و غلت ثابت انجام می دهد. با افزایش توان خروجی سامانه مخابراتی، برد تا 120 کیلومتر نیز می رسد.
ویژگی های این سامانه عبارتند از کنترل راحت پهپاد، برخاست خودکار یا دستی، قابلیت ارسال داده های پروازی(از قبیل دور موتور، اندازه زاویه غلت، اندازه زوایه اوج، اندازه ارتفاع و ...)، قابلیت پرواز تا سقف 14000 پا از سطح دریا.

ابابیل نوع تی

این پرنده مجهز به دو پایدار کننده عمودی است که پس از سپری کردن پروازهای آزمایشی کارایی و قابلیت های خود را اثبات نموده است. ویژگی های خاص این نمونه از ابابیل که آن را از سایر نمونه ها شاخص ساخته عبارت است از ارتقای پایداری هواپیما و سهولت کنترل آن، افزایش بازده ملخ به دلیل بهبود جریان ورودی و در نتیجه افزایش سرعت هواپیما، بهبود وضعیت قرار گرفتن آنتن های ارسال اطلاعات به لحاظ قرار گرفتن در موقعیت بهتر روی بدنه، بهبود سامانه بازیافت توسط چتر، سهولت دسترسی به بخش های گوناگون موتور.

ابابیل نوعT در سمت چپ تصویر

سامانه پرتاب ابابیل

از ویژگی های برتر پهپادهای کوچک و متوسط عدم نیاز آنها به باند فرود و برخاست در صورت امکان است در این راستا با استفاده از پرتابگر می توان این هواپیماها را در گستره وسیعی از مناطق عملیاتی به پرواز درآورد. سامانه پرتاب ابابیل از دو نوع نیوماتیک و راکتی تشکیل یافته و هر دو نوع به طور کامل در هسا طراحی و ساخته شده است. پ
رتابگر نیوماتیک ابابیل کاملاً خودکفا بوده، قادر به پرتاب های متعدد است و روی کامیون نصب می شود. پرتابگر نصب شده بر روی کامیون  علاوه بر تأمین فشار هوای مورد نیاز برای تأمین نیروی محرکه پرتاب پیاپی جهت دو فروند هواپیمای بدون سرنشین ابابیل، کلیه وسائل مونتاژ، تجهیزات مورد نیاز برای تعمیرات صحرایی و ژنراتور برق 220 ولت را نیز با خود حمل می کند. البته پرتابگر ابابیل با تغییرات جزئی قابل استفاده برای پهپادهایی تا جرم 300 کیلوگرم است.

پرتابگر کامیونی ابابیل

سامانه پرتابگر راکتی نیز از یک سامانه پرتاب ریلی و راکت تشکیل یافته که قابلیت پرتاب هواپیمای بدون سرنشین تا جرم 125 کیلوگرم را دارد. از مشخصات آن می توان به سبکی، قابلیت نصب روی خودروی سبک یا زمین، سهولت حمل و نقل، نصب و استفاده در شناورهای دریایی گوناگون و عدم نیاز به تعمیر و نگهداری دائم را نام برد.
هواپیمای بدون سرنشین ابابیل امروزه یکی از پرکاربردترین پهپادهای موجود در کشور است و تاکنون بیش از 360 فروند از آن ساخته و تحویل داده شده است که نشان از تولید انبوه آن دارد به عنوان نمونه در هر یک از سال های 1384 و 1385 بیش از 65 فروند ابابیل ساخته شده که نشان از نرخ تولید حداقل 5 فروند در ماه به طور متوسط دارد.

پرتابگر راکتی ابابیل

یکی از شاهکارهای عملیاتی این پرنده که باعث معروفیت بیش از پیش آن در محافل رسانه ای دنیا شد، تصویر برداری از ناو هواپیمابر آمریکایی در آب های نزدیک ایران بود. در ابتدای اعلام این موضوع رسانه های غربی به انکار و زیر سوال بردن این ماجرا اقدام کردند اما پس از انتشار تصاویر و فیلم ضبط شده که از وضوح بالایی نیز برخوردار بود موجی از نظرات حاکی از تعجب، نگرانی و بعضاً تحسین در این باره منتشر شد. در این عملیات که بنابر اعلام فرماندهان نظامی حدود 30 دقیقه به طول انجامیده است ابابیل با عبور از اطراف ناو اقدام به تصویر برداری نموده و پس از چند دقیقه پرواز از حضور آن مطلع شدند که با پرواز چند فروند جنگنده F/A-18 هورنت و بالگردهای اس-اچ-60 برای یافتن این پرنده اقدام شد که در نهایت این هواپیما به سلامت در پایگاه خود بازیابی شد.
هر چند این مورد تنها یکی از این دست عملیات ها است و مدتهاست تمامی آبهای اطراف ایران به طور 24 دائم تحت نظارت آنلاین سامانه های پهپاد ایران است اما این جریان اثبات عملی توانمندی هواپیماهای بدون سرنشین ایران در کارهای شناسایی و بازتاب راداری ناچیز آنها به شمار می رود.
تصور کنید ابابیل در این پرواز به جای محموله های شناسایی مقادیری مواد منفجره حمل می نمود و خود را به ساختار جزیره ای روی ناو می کوبید در اینصورت بخش عظیمی از عملیات ناو با مشکل روبرو شده و توان دفاعی ناو با آسیب دیدن راداری های نصب شده بر روی این بخش ناو به شدت کاهش می یافت. البته اگر تعداد بیشتری ابابیل هم در صحنه چنین عملیاتی حاضر باشند می توانند با ضربه زدن به هواپیماهای روی عرشه فاجعه ای تاریخی برای این غول های پر مدعا به بار بیاورند.